สิ่งที่น่ายินดีกับโลกแห่งเทคโนโลยีสมัยใหม่สิ่งหนึ่ง คือการเปิดกว้างของการรับรู้ข้อมูล สาระความรู้ต่างๆ จากเรื่องที่เคยเป็นเรื่องไกลตัว เรื่องยากๆ และความรู้ในเชิงลึกที่เราไม่เคยนึกภาพออก ก็กลับกลายเป็นเรื่องที่สามารถรับรู้ได้ และถูกสื่อสารในรูปแบบที่สามารถเข้าใจได้ง่ายขึ้น เป็นการสื่อสารที่ครบทั้งเนื้อหา ภาพ และเสียง
ข่าวสารจากทุกมุมโลก เรื่องราวจากการศึกษาวิจัยนานนับสิบปี ถูกส่งผ่านให้รับรู้ได้ง่ายๆ เพียงเปิดเครื่องรับโทรทัศน์ หรือผ่านการเชื่อมต่อเข้าสู่โลกออนไลน์
เรื่องราวของจักรวาลอื่นๆ ที่ไม่เคยได้รับรู้ ที่อยู่ไกลออกไปเกินจากทางช้างเผือกอีกนับแสนปีแสง โลกใต้ผืนน้ำที่ลึกลงไปในความมืดมิดที่เราไม่เคยได้รับรู้ การเปลี่ยนแปลงของเปลือกโลกในช่วงนับล้านปีที่ผ่านมา ทั้งการยุบตัวลงและการดันตัวขึ้นของชั้นหิน รวมถึงการขยับเลื่อนของผืนทวีป แม้แต่การดำรงค์ชีวิตของแมลงตัวน้อยๆ กับการอยู่ในสังคมของแมลง และการพึ่งพากันและกัน…. ทั้งหมด ดูจะเป็นความรู้ที่มากมายเกินกว่าที่ใครคนใดคนหนึ่งจะสามารถแสวงหาได้หมดภายในชั่วชีวิตเลยเสียด้วยซ้ำ….
ความรู้ในโลกนี้ มีมากมายเหลือเกินจริงๆ ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ในเรื่องการทำนา ความรู้ในเรื่องการเลี้ยงปลา ความรู้ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ความรู้เกี่ยวกับการซ่อมจักรยานเล็กๆ ซักคัน ไปจนถึงความรู้ในการสร้างยานสำรวจอวกาศ … ทั้งหมด ล้วนเป็นอีกหนึ่งสาขาของความรู้ทั้งสิ้น….
โดยส่วนตัวแล้ว ช่วงค่ำของแต่ละวัน เป็นช่วงเวลาที่มักจะใช้ไปกับการเปิดโลกรับรู้สิ่งที่ไกลตัวออกไป ผ่านการรับชมสารคดีที่ไม่จำกัดว่าจะต้องเป็นเรื่องอะไร ผ่านบทความที่ให้ความรู้ รวมถึงผ่านโลกออนไลน์ โดยเฉพาะในเรื่องที่มีความอยากรู้เป็นพิเศษ ถือเป็นช่วงเวลาแห่งการพักผ่อนที่มีความสุขช่วงหนึ่งเลยทีเดียว เป็นช่วงเวลาพักผ่อนในอีกแบบหนึ่งที่ได้เติมอาหารสมองให้กับตัวเอง ก่อนจะมีช่วงเวลาให้ความรู้ได้ตกตะกอนทางความคิดและประมวลเรื่องราวเก็บไว้เป็นวัตถุดิบในการดำเนินชีวิตต่อไป
ที่น่าสนใจคือ สิ่งที่มักจะได้เป็นข้อสรุปให้กับตัวเองในทุกๆ ครั้งที่ได้รับรู้เรื่องราวไกลตัวที่เพิ่มขึ้น รวมถึงได้เห็นภาพความยิ่งใหญ่ของธรรมชาตินั้น เป็นข้อสรุปที่ไม่ใช้เนื้อหาของความรู้ใหม่ๆ แต่กลับเป็นข้อสรุปสั้นๆ เพียงไม่กี่ประเด็น คือ เรานี้ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่เล็กน้อยบนดาวเคราะห์ดวงเล็กๆ ดวงหนึ่งเท่านั้นเอง นอกจากนั้น ความรู้ทั้งหมดในโลกใบนี้ แม้เท่าที่มี จะมากมายจนเรียนรู้ได้ไม่หมด หากแต่ก็ยังจะมีความรู้ที่มากมายกว่านั้นอีกที่รอให้ผู้คนศึกษาทำความเข้าใจ และสุดท้าย ย้อนไปสู่คำสอนของพระพุทธองค์ ความรู้ที่มีมากมายในโลกใบนี้ อาจเป็นสิ่งจำเป็นในการเลี้ยงชีพ ดำเนินชีวิต หากแต่ความรู้ที่สำคัญที่สุด ที่อาจเทียบได้กับใบไม้เพียงกำมือเดียว จากใบไม้ทั้งหมดที่ร่วงหล่นอยู่ในผืนป่าใหญ่ ความรู้นั้น คือความรู้ที่นำไปสู่การดับทุกข์ หรือแม้ในระหว่างนั้น เป็นไปเพื่อบรรเทาความทุกข์ที่มีในชีวิตเรา ความรู้ในธรรม ความเป็นไปของสิ่งต่างๆ ตามธรรมชาติ ที่แม้ไม่ถูกกำหนดเรียกขานเป็นอย่างหนึ่งอย่างใด ก็จะยังคงมีสภาพและเป็นไปเช่นนั้น… ความรู้ในธรรม ธรรมชาติที่พิจารณาภายในตัวเรา ภายในจิตใจของเราเอง……
อีกหนึ่งบทความดีๆ จากเพจของเราค่ะ.
http://www.facebook.com/lifecenterthailand