มองสายฝนโปรยปรายในช่วงหลายวันที่ผ่านมา มองหยดน้ำน้อยๆ ที่ช่วยเติมความชุ่มชื้นให้กับต้นไม้ และสัตว์น้อยใหญ่ ช่วยให้นึกต่อไป ว่าเราเองได้เติมความชุ่มชื่นให้กับใจเรากันบ้างหรือยัง
ทุกๆ คนมีเรื่องสำคัญในชีวิตที่ต้องทำ มีหน้าที่ ความรับผิดชอบที่ต่างก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน และทุกๆ คน ไม่ว่าจะอยู่ในวัยเรียน วันเริ่มต้นทำงาน ในช่วงกำลังสร้างครอบครัว หรือแม้แต่ในช่วงอื่นๆ ต่อมาของชีวิต ต่างก็เหน็ดเหนือย อ่อนล้า กับสิ่งที่ต้องทำในทุกๆ วัน…
หลายๆ คน ใช้เวลาเกือบทั้งหมด ไปกับหน้าที่ ความรับผิดชอบ จนละเลยที่จะเติมพลังของชีวิตให้กับตัวเอง
หลายๆ คน เลือกที่จะหยุดพักเป็นระยะ และใช้เวลากับการพักผ่อนในรูปแบบต่างๆ ทั้งสังสรรค์ในหมู่เพื่อนสนิท เดินห้าง จับจ่ายซื้อของ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นกีฬา หางานอดิเรก หรือ ลาพักผ่อนไปท่องเที่ยวในสถานที่ต่างๆ…. ด้วยสิ่งเหล่านั่นคือหนทางของการพักเรื่องราว ผ่อนคลายจากความเหนื่อยของการดำเนินชีวิต..
ทว่าบ่อยครั้ง เราอาจไม่ได้รู้สึกว่าเราได้ผ่อนคลาย ได้เติมพลังให้กับชีวิตเราจริงๆ และ ทุกครั้งที่กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง ความเหน็ดเหนื่อย อ่อนล้า ก็กลับคืนมาอย่างรวดเร็ว…. เหมือนสายฝนที่ตกมาให้ความชุ่มชื้นอยู่เพียงชั่วระยะหนึ่ง ก่อนที่ความร้อนอบอ้าวจะกลับคืนมาอีกยาวนาน…
วันนี้ ลองมองรอบๆ ตัวเรา มองในด้านบวกของสิ่งต่างๆ มีความสุขกับเรื่องเล็กน้อยรอบๆ ตัวเรา มองให้เห็นในมิตรภาพที่ดีของผู้คน มองให้เห็นในความดีของคนรอบๆ ตัว พอใจกับความสมหวัง และเข้าใจถึงความผิดหวัง ใช้ทุกนาทีอย่างมีความสุข อยู่กับชีวิตอย่างรู้เท่าทัน….
สิ่งเหล่านี้ จะช่วยเติมความสุข ความชุ่มชื่นให้กับชีวิตเราอยู่เรื่อยๆ เปรียบเสมือนสายฝนน้อยๆ ที่โปรยมาให้ความชุ่มชื้นในทุกๆ วัน
อย่ามัวรอสายฝนครั้งใหญ่…. หมั่นเติมความชุ่มชื่นให้ใจ เหมือนสายฝนน้อยๆ ที่โปรยมาให้ความสดชื่นในทุกวันค่ะ ^^